W obliczu rozstania małżonków posiadających małoletnie dzieci często powstaje problem sposobu dalszego sprawowania nad nimi opieki.
Zgodnie z art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, prawo do utrzymywania i podtrzymywania więzi pomiędzy osobami bliskimi, w szczególności, gdy jedna z nich jest dzieckiem, jest postrzegane jako podstawowy element życia prywatnego i rodzinnego. Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, traktuje działania zmierzające do zerwania więzi pomiędzy rodzicem, a dzieckiem jako naruszenie tego prawa. W licznych orzeczeniach powtarza się stwierdzenie: „Wzajemne cieszenie się swoją obecnością przez rodzica i dziecko stanowi podstawowy element życia rodzinnego, a środki przewidziane w prawie krajowym je utrudniające sprowadzają się do ingerencji w prawo chronione w art. 8 Konwencji” (Tak ETPC w wyroku z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie K. i T. v. Finlandia, LEX nr 76876. Podobnie we wcześniejszym orzeczeniu (wyrok ETPC z dnia 8 lipca 1987 r. w sprawie B. v. Wielka Brytania, LEX nr 81022) ETPC uznał, cytujemy: „Wzajemne korzystanie przez rodzica i dziecko ze swej obecności stanowi podstawowy element życia rodzinnego”.
Mając na uwadze powyższe, od wielu lat, z licznymi sukcesami w tej mierze, przekonujemy skutecznie polskie sądy, do wdrożenia najkorzystniejszej formy sprawowania opieki nad dziećmi, jaką jest tzw. piecza naprzemienna.
Ten sposób opieki polega, w największym skrócie, na powierzeniu w pewnych okresach czasu, najczęściej tygodniowych, wyłącznej pieczy nad dzieckiem jednemu z rodziców, a następnie drugiemu z nich. Dzieci mają wówczas dwa domy, jeden u mamy, a drugi u taty. Wszystkimi obowiązkami (i prawami) dotyczącymi dzieci rodzice dzielą się w równych częściach. Jeśli możliwości zarobkowe i majątkowe rodziców są zbliżone, wówczas możliwym jest odstąpienie od ustalania alimentów od jednego z rodziców na rzecz dzieci, a wówczas w okresie sprawowania pieczy nad dziećmi rodzice ponoszą naprzemiennie bieżące koszty ich utrzymania, zaś inne wydatki (np. opłata za przedszkole, zajęcia dodatkowe) dzielą się w częściach równych.
Na pierwszym spotkaniu w naszej Kancelarii, podczas prowadzonej z Państwem rozmowy w pierwszej kolejności będziemy chcieli ustalić źródła i następstwa zaistniałego problemu, oczekując szczegółowych informacji na temat dotychczasowego sposobu sprawowania opieki, zaistniałych na tym gruncie nieporozumień, wsłuchując się w Państwa oczekiwania, co do pożądanego sposobu wyjścia z impasu. Na bazie tych ustaleń będziemy mogli opracować indywidualną, dopasowaną do Państwa potrzeb strategię procesową, a jeśli to będzie tylko będzie możliwe, udzielimy skutecznej asysty prawnej w staraniach o polubowne, ugodowe załatwienie sporu.
Jeśli osiągnięcie konsensu okaże się niemożliwe lub na etapie rozpoczęcia współpracy (konsultacji) będą Państwo mieli już te niesatysfakcjonujące próby za sobą, wówczas rozpoczniemy przygotowania do dochodzenia Państwa praw w procesie. Proponujemy pomoc prawną zarówno w toczącej się sprawie o rozwód, jak też w sprawach przed sądem rodzinnym, których celem jest zmiana zawartego uprzednio w sprawie o rozwód rozstrzygnięcia, lub ustalenie sposobu pieczy nad dziećmi osób pozostających w związku małżeńskim, chcącym uregulować jedynie kwestie opiekuńczo-wychowawcze, dotyczące małoletnich dzieci.
Kancelaria Adwokacka Szufel prowadzi z sukcesami od wielu lat postępowania w sprawach o opiekę naprzemienną, oferując w ich toku także wsparcie ze strony psychologów rodzinnych, współpracujących z naszą Kancelarią.
Zapraszamy Państwa do kontaktu, gwarantując profesjonalizm i pełne zaangażowanie w powierzoną nam sprawę ze strony całego Zespołu Kancelarii.